معیار تشخیص چاقی برچه مبنایی است؟

معیار تشخیص چاقی برچه مبنایی است؟

برای تشخیص چاقی از اندازه گیری بی ام آی (BMI : body mass index) استفاده می شود که بر مبنای آن وزن تقیسم بر قد به توان دو است

البته عوامل دیگری هم در تقسیم بندی چاقی از نظر شدت موثر است که از جمله می توان به توزیع چربی در قسمتهای مختلف بدن‘ دور کمر‘ دور مچ دست و میزان جثه افراد اشاره کرد معیار BMI  برای سنجش چاقی در بزرگسالان است و در کودکان بسته به سنین مختلف فرمولاسیون های متفاوت ارائه شده است .

براساس طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی WHO تقسیم بندی چاقی بر مبنای BMI به قرار زیر است:

تشخیص BMI

کم وزن                    ‌۵/۱۸>

وزن طبیعی               ۹/۲۴-۵/۱۸

اضافه وزن                 ۹/۲۹-۲۵

چاق                        ۳۰<

چاقی کلاس ۱            ۹/۳۴-۳۰

چاقی کلاس ۲            ۹/۳۹-۳۵

کلاس ۳                   ۴۰<

به عنوان مثال :

اگر فردی دارای قد cm۱۶۰و وزن ۹۰ کیلوگرم باشد ۲.۵۶/۹۰= ۱۵/۳۵ است که در تقسیم بندی سازمان بهداشت جهانی این فرد چاق از کلاس ۲ است که البته در این مورد بایستی عواملی چون جثه‘ مردیا زن بودن‘ شاغل یا بی کاربودن‘ ورزشکار یا غیر ورزشکار بودن و موارد بسیار دیگری را مد نظر گرفت.

با توجه به اینکه توزیع آناتومیک چربی بدن نقش بسیار مهمی در خطرات چاقی دارد و چاقی مرکزی (احشایی) در مقایسه با چاقی محیطی با خطر بیشتری برای سلامتی همراه است به همین دلیل شاخص دیگری تحت عنوان اندازه دور کمر شاخص بسیار مهمی برای مشخص کردن خطرات بالینی به خصوص برای پرفشاری خون و دیابت می باشد.