گفتوگوی پیکان وپژو :

پیکان : سلام همسایه خوب و مهربون
پژوی ناز و قشنگ و همزبون
آردی جون حالت چطوره بهتری
نبینم یه وقتایی تک بپری
ای که چارتا چرخ من فدای تو
موتور غرازام برای تو
دیدن تو آب و روغنه منه
وقتی نیستس موتورم ریپ میزنه
من که بنزین نمیخوام تو پیشمی
تو که سوخت فردا وهمیشمی
باکمو از بوق تو پر میکنم
نون پمپ بنزینو آجر می کنم
صدای بوقت منو تعمیر میکنه
یه آج صاف لاستیک هات رو
نمی دم به هزار تا ماکسیما و زانتیا
بذار هر چی ماشین ها میخوان بگن
تو فقط یه نور بالا به ما بزن
پژو : دیگه بسه در دیزی باز دیگه خوب
کو حیای پیکان غرازه خوب
یه ریز داری از صبح حرف می زنی
ببینم تو اصلا کی منی
یه روزی میگم که جرثقیل بیاد
ببرد هر جایی که دلش خواهد
بابا جون حرف زدن حدی داره
داره رادیاتورم جوش میاره
ما رو اگه با هم ببینند یه جا
نمیگن پیکان کجا ؟ پژو کجا ؟
پیکان : ای بابا یه کمی با موتور ما را بیا
حالا خوب شد تونشدی پرشیا
تو رو به اون قالبهای کارخونتون
انقدر دلکو هام رو هی نسوزون
آخر از عشق تو ترمز میبرم
وسط چار را به دیوار می خورم
میزنم جلومو به دیوار بوتونی
یه جوری که تا دو شب گریه کنی
دلتو که یه زخم کاریش میزنم
مگه من دوستت نداشتم ؟
درست سر من هر چی بیاد تقصیر توست
پژو : حالا صبر کن دیه خورده تند نرو
بذار توضیح بدم این قافله رو
ببین چیز دیگاست قضیه
قصه ما فرق داره با بقیه
موضوع اختلاف فرهنگی که نیست
دوره دوره ی تیر کمون سنگی که نیست
من پلاک زوجیم تو فردی خوب
با یه زوجی نمیشه بگردی خوب
حالا من هیچی با قانون چه کنیم ؟
با ترافیک های تهرون چه کنیم ؟
آخه راهنمایی و رانندگی چی ؟
الکی نیست که یه عمر زندگی چی ؟
از قدیم میگن با هم نوعت بگرد
چون خواهی من باید با مهریه خرید من !!!!!!!!!!!!!