درد دل با دل

درد دل با دل

لحظه ای بنشین در کنارم ، بگیر دستهایم را ، در آغوش بگیر مرا...

به چشمهایم نگاه کن ، سرت را بر روی سینه ام بگذار و

به صدای تپش قلبم گوش کن...

دستم را درون موهایت میکنم، نوازشت میکنم ، و برایت میگویم، حقیقتی شیرین!

چقدر زندگی با تو زیباست ، عشق با تو پر از آرامش است!

دلم نمیخواهد هیچگاه بی تو باشم ، آرزو دارم همیشه در کنارت باشم!

هنوز به یاد ندارم به تو دروغ گفته باشم ،

یا با حرفهایم قلب مهربانت را شکسته باشم!

هنوز به یاد ندارم خیانت کرده باشم ، یا تو را آزار داده باشم!

هنوز به یاد ندارم روزی صدایت را نشنیده باشم یا دلتنگت نشده باشم!

حالا که اینهمه تو را دوست دارم و با تو یک زندگی پر از عشق را دارم ،

حالا که از خدا جز اینکه همیشه تو را برایم نگه دارد

هیچ چیز دیگر نمیخواهم ، باورم کن عشق من!

باورم کن که با باور تو ، سرنوشت نیز به این باور میرسد

که من و تو عاشقترینم و دیگر هیچگاه ما را از هم جدا نمیکند!

بگذار سرنوشت را به این باور برسانیم که تو نیمه ی گمشده ی منی

و من نیمه ی دیگری از تو!

عزیزم همیشه بدان که در قلب منی و بیشتر از همه کس دوستت دارم!

همیشه بدان که بی تو یک لحظه نیز نمیتوانم زنده بمانم!

بعد از گفتن این حقیقت شیرین ، دیدم که سکوت کرده ای و حرفی نمیزنی!

گفتم شنیدی درد دلهایم را عزیزم ؟

گفت : تو که گفتی صدای تپشهای قلبت را گوش کنم

من نیز آن لحظه که تو سخن میگفتی تنها صدای تپشهای قلب مهربانت را گوش میکردم ...