در چه صورتی این ناکامی بهینه، به صورت منفی عمل میکند؟
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
اگر احساس خودبزرگبینی به درستی تقویت نشود و فرد آن گونه که هست مورد توجه و تحسین دیگران قرار نگیرد این عقده در فرد که دوست دارد دایما مورد تمجید قرار گیرد رشد میکند و این عقده اگر ادامه پیدا کند باعث افسردگی میشود و اگر احساس اینکه فردی که به او تکیه کردهایم، از شأن مناسبی برخوردار نیست در فرد رشد کند آنوقت احساس اضطراب به وجود میآید. بلندپروازیها و آرزوهای ما از احساس خود بزرگبینی ناشی میشود و اگر احساس دیگران را تحسین کردن نیز به خوبی ساماندهی شود، آن وقت ما به این نتیجه میرسیم که ما خوب هستیم و دیگران نیز خوب هستند که نشاندهنده یک شخصیت مناسب است اما اگر به این شکل نباشد ناکامی آسیبزا به وجود میآید و عقده حقارت شکل میگیرد. امام صادق(ع) میگوید: «هیچ آدمی نیست که ظلم و جور کند مگر آنکه در درون خود احساس ذلت و حقارت کند.» انسانهای سالم انسانهایی هستند که با توجه به شایستگیها و توانمندیهای خود و واقعیتهای جامعه خود را ارزیابی میکنند و از کمک دیگران استفاده میکنند و به دیگران نیز کمک میکنند. همه ما به هم نیاز داریم. اگر فرد به جایگاهی برسد که احساس کند از دیگران بینیاز است سرآغاز سقوط و اضمحلال است.