سرطان گردن رحم:

سرطان گردن رحم:

پنجاه سال پیش سرطان گردن رحم شایعترین علت مرگ در خانمهای آمریکایی به علت سرطان بود ولی از سال ۱۹۴۰ به بعد میزان مرگ و میر ناشی از این سرطان بیش از ۵۰ درصد کاهش یافته است. با این وجود هنوز میزان مرگ و میر ناشی از سرطان گردن رحم سالانه موجب مرگ عده زیادی می‌گردد.

احتمال بروز این سرطان در خانمهایی که ازدواج کرده‌اند بیشتر از خانمهای مجرد است.

هرچه تماس جنسی و مقاربت بیشتر انجام شود و به علاوه هرچه اولین مقاربت در سن پایین‌تری انجام شود احتمال بروز این سرطان بیشتر می‌شود.

بیماریهای مقاربتی نیز در سرطان گردن رحم نقش دارند. در هر صورت نقش و اهمیت رعایت بهداشت در پیشگیری از بروز این سرطان مطرح می‌باشد. برای اینکه بافت طبیعی گردن رحم به یک بافت سرطانی تبدیل شود، باید مراحل خاصی را طی کند. این مراحل که به تدریج و با گذشت زمان پیشرفت می‌کنند به ترتیب عبارتند از:

۱- بافت طبیعی

۲- بهم‌ریختگی

۳- سرطان محدود به بافت سطحی

۴- سرطان مهاجم

در موارد زیادی (نزدیک به ۵۰ درصد موارد) بافتی که در مرحله بهم‌ریختگی است خود به خود به قسمت بافت طبیعی بر می‌گردد. ولی وقتی به مرحله سرطان محدود به بافت رسید، دارای اهمیت زیادی می‌شود. زیرا این مرحله مقدمه مرحله سرطان مهاجم است. هرگونه اقدامی که بتوان برای تشخیص این مرحله انجام داد ارزش و اهمیت بی‌اندازه‌ای دارد و همچنین هر اقدامی که برای متوقف نمودن سیر سرطانی در مرحله محدود به بافت یا زودتر بتوان انجام داد موجب نجات جان بیمار خواهد شد.

روش بسیار خوب و مؤثری که برای تشخیص وضعیت گردن رحم وجود دارد، نمونه‌برداری سطحی از گردن رحم می‌باشد که به آن آزمایش پاپ اسمیر می‌گویند.

هر خانمی پس از ازدواج باید سالانه یکبار آزمایش پاپ انجام دهد. اگرچند سال پشت سرهم آزمایش طبیعی بود و مشکلی در معاینه توسط پزشک متخصص زنان دیده نشد، می‌توان پاپ اسمیر را هر دوسال یا سه سال یکبار انجام داد. اگر جواب پاپ اسمیر مثبت بود نمونه‌برداری از بافت رحم انجام می‌شود. پس از تشخیص مرحله سرطان محدود به بافت سطحی باید آن را سریعاً درمان نمود که روشهای مختلفی برای درمان آن وجود دارد. مرحله بعد از سرطان محدود به بافت، مرحله سرطان مهاجم است.

علائم بالینی:

تا مرحله سرطان محدود به بافت، هیچ علامتی در بیمار وجود ندارد و ظاهراً سالم است. در مرحله سرطان مهاجم نیز ممکن است هنوز هیچ علامتی نداشته باشد و یا اینکه علائم خفیفی از خود نشان دهد.

خونریزی ماهانه نامنظم، خونریزی پس از نزدیکی، و یا ترشح بدبو و خونآلود از علائم بیماری است. به تدریج که سرطان پیشرفت می‌کند، ترشحات خونی بیمار بیشتر شده و بیمار هر روز از خونریزی شکایت می‌کند. با پیشرفت بیشتر سرطان، بیمار از درد نیز شاکی می‌شود. کمر درد به پشت، ران و زانو انتشار می‌یابد. در بعضی موارد ممکن است بیمار هیچگونه ترشحی نداشته و فقط از درد شاکی باشد.

روشهای درمان کلاً عبارتند از:

جراحی، درمان با اشعه و شیمی درمانی